Festival

Muziekfestival

Vandaag hadden we weer een uitje met Zonnebloem jong Zeeland We gingen naar het muziekfestival: Graauwrock for specials. Het festival Graauwrock is een 2 daags festival waarbij de eerste dag veel volwassenen en kinderen met een beperking komen. Ze zeggen dat de muziek dan zachter staat dan op de tweede dag, maar toch was het vandaag ook behoorlijk hard vond ik.

Maar goed, ik heb geen vergelijkingsmateriaal want dit was voor mij het allereerste festival wat ik bezocht. 

Ik had werkelijk geen idee wat ik ervan kon verwachten, evenmin hoe Joyca op dit alles zou gaan reageren. Want net als voor mij, was het ook zijn allereerste festival. 

Zover ik kon bereidde ik mij voor op het festival. Met een tas gevuld met (te)veel flesjes water, een picknickkleed (om even mijn rug te kunnen ontlasten door te kunnen gaan liggen), allerlei lekkers, brokjes, lotion doekjes, zonnebrand en voor ons beiden gehoorbescherming vertrokken we rond 12:15 met de taxi richting Graauwrock. 

Onze taxi was inclusief vriendin en ik, gevuld met 5 dames. Met alleen de chauffeur en Joyca waren de heren flink in de minderheid. We hadden een hele fijne chauffeur die alle tijd voor ons nam en ons hielp waar dit nodig was. Al kletsend verliep de rit van zo'n anderhalf uur erg vlotjes. Voor we het wisten arriveerden we al in het Zeeuws-Vlaamse Graauw. 

Het busje zat flink vol met 2 rolstoelen, 2 rollators, 1 hulphond en 5 dames. En de beenruimte was erg krap, en het zat niet zo lekker met mn knie tegen de stoel voor mij. Maar goed, als het verder gezellig is dan is dat ook goed vol te houden gelukkig. Joyca was nieuwsgierig en heeft steeds een hele poos op mijn benen gehangen zodat hij naar buiten kon kijken. 

Nog voor we er aankwamen, vertelde onze chauffeur dat hij ons 's avonds ook weer op kwam halen, maar dat hij dan een grotere bus bij zich had omdat er dan nog 3 personen bij moesten. Hij vertelde ook dat hij tussen 19:15-19:30 bij de ingang van het festivalterrein zou staan. Dat was heel fijn om te weten. Op 1 of andere manier bouw ik altijd spanning op voor de taxiritten. Ik denk omdat we zo vaak vervelende ervaringen treffen met chauffeurs.

En daar gingen we, bij aankomst liepen de vrijwilligers er ook net en zijn we met zn allen naar het terrein gegaan. Hier kregen we allemaal een festivalarmbandje om de pols en een kaartje met aan de ene kant de plattegrond van het terrein en aan de andere kant info hoe laat en op welk podium de artiesten kwamen optreden. 

Er waren dus 2 podia, het hoofdpodium was een paviljoen buiten en het Rabobank podium was in een grote tent. Die laatste zijn wij niet in geweest. Dit voelde voor mij en mijn vriendin te onveilig dus wij zijn lekker rondom onze plek gebleven. De rest is wel naar de optredens in de tent geweest. Hier traden Monique Smit, Belinda en Tijl Damen op.

De optredens waren goed op elkaar afgestemd, zodra het optreden op het hoofdpodium klaar was, begon de artiest in de grote tent en vice versa. Handig voor degenen die naar alle optredens toe wilden gaan.

De eerste artiesten op het hoofdpodium waren het onetwotrio. Een gezellig muzikaal trio die de boel goed op gang brengt qua sfeer. Bekende meezingers werden er gezongen zoals: juffrouw Toos maar ook bekende kinderliedjes zoals: in een groen, groen knollen land. De bas was best wel hard net als de muziek zelf. Vervolgens traden Frans Duijts, Frans Bauer en the Euro's daar ook nog op.

Ik had werkelijk waar geen flauw idee hoe Joyca dit zou gaan vinden, maar we hadden vooraf wel een beetje afgesproken dat als het met 1 van ons niet goed zou gaan, we de taxi vroeger terug zouden gaan bestellen. Achteraf blijkt dat dit gelukkig niet nodig is geweest en dat ik mezelf vooraf onnodig zorgen heb gemaakt over hoe Joyca zou gaan reageren. 

Joyca blijkt een ware festivalhond te zijn. Hij gedroeg zich voorbeeldig. Was erg relaxed en de harde muziek en drukte om ons heen, deed hem helemaal niks. Hij was gewoon heerlijk zichzelf, heeft lekker liggen rollen in het gras, wisselde uit zichzelf zon en schaduw met elkaar af en ging zelfs nog een tijdje liggen slapen toen ik naast hem op het picknickkleed lag. En dit terwijl er een artiest op het hoofdpodium aan het optreden was met behoorlijk luide muziek. 

Bij het laatste optreden van the euro's ging het volume zelfs nog een tandje (of zelfs meerdere tandjes) omhoog. Ook maakten zij gebruik van vuurkanonnen, rookkanonnen, een of andere vuurfontein en zo'n partypopper waarbij papiertjes oid de lucht in geschoten werd. 

Die laatste gaven best wel harde knallen waardoor Joyca wel even richting podium keek, maar verder gewoon rustig bleef liggen en zodra hij wist waar het geluid vandaan kwam, legde hij zn kop weer neer

De gehoorbescherming is zelfs niet eens uit de tas geweest. Zowel ik als Joyca konden dit goed handelen. We zaten op best een rustige plek en niet al te dicht bij het podium. Dat scheelde wel veel. We hadden goed de ruimte en zaten niet hutjemutje. 

Tussendoor ben ik nog een aantal keer naar de toilet geweest en erna naar de uitgang geweest om Joyca te kunnen laten plassen en toen we na de tweede keer plassen weer terug het terrein op liepen, merkte ik dat Joyca naar een plekje aan het zoeken was. Dus direct weer rechtsomkeert gemaakt en toen heeft hij nog even gepoept. Tja, dat laatste was niet gek. Hij werd vandaag ook zo verwend met allerlei lekkers wat ik voor hem had meegenomen. En dit heeft hij echt dubbel en dwars verdiend.  

Tegen 19:15 zijn wij met zn allen vast naar de uitgang gegaan. Er stonden veel soorten bussen en taxi's, maar de onze stond er nog niet bij. Dus moesten we even wachten. Stilstaan buiten terwijl er veel drukte om mij heen is, heb ik best veel moeite mee. Ik zit dan te snel in mijn hoofd en schiet in de 'aan' modus. Ik heb dan voor mezelf geen overzicht meer en kan niet inschatten of ik veilig ben of niet. En vanuit welke hoek ik gevaar kan verwachten. Het voelt iig niet veilig voor mij. En dit is terug te zien aan Joyca. Hij gaat dan altijd erg piepen. Door te gaan piepen weet Joyca de aandacht van mij te trekken en vast te houden zodat mijn hoofd geen ruimte meer krijgt om hyperalert te zijn op mijn omgeving. Joyca zorgt met het gepiep er dus voor dat mijn 'aan' modus niet in de hyperalert stand blijft staan maar dat ik me met hem bezig houdt en afgeleid wordt van mijn (op dat moment) niet reële angsten. Ondanks ik zijn gepiep best wel irritant vind, heeft het dus wel degelijk een zeer belangrijke functie. 

Toen kwam de chauffeur aan rijden en heeft hij ons allemaal de taxi weer in geholpen en alle hulpmiddelen vastgezet. 

Hij had een muziekboxje bij zich en vroeg welke muziek we wilden horen. Het werd Jan Smit. Het boxje werd doorgegeven naar achter naar degene die deze muziek graag wilde horen. Maar iedereen kon ervan mee genieten (of verdroeg deze muziek zonder klagen🤣) Ik had een gezellig gesprek met deze chauffeur. Omdat hij er nog zo jong uit zag, vroeg ik zijn leeftijd. Hij blijkt idd nog erg jong te zijn. Hij deed zijn werk supergoed en is erg geschikt voor dit werk. Zijn omgang met ons was erg fijn en ook zijn (toch wel pittige) rijstijl was ook super. En het geduld niet te vergeten wat hij voor ons had. Dit is zo ontzettend vaak heel anders, dus bij deze wil ik mijn dank uitspreken. We hebben erg gelachen met elkaar en er heerste een gezellige en vrolijke sfeer. 

En net zoals de eerste keer toen we een uitje hadden met de zonnebloem jong Zeeland, werden we ook deze tweede keer van harte welkom geheten en hoorden we er helemaal bij. Een fijne sfeer en een superleuke groep die meegaat. En heel eerlijk: deze groep voelt zelfs nu al zo vertrouwd en veilig. Het lijkt net een soort familie ofzo. Heel erg fijn! 

Ik kijk nu al uit naar het volgende uitje, wat dit ook mag gaan zijn.