Er wordt mij vaak de vraag gesteld:. Kan jij je een beetje bezighouden overdag? En wat doe je dan zoal? 

Een tijdje terug deelde ik op mijn facebookpagina iets op de dag tegen het pesten. 

Eenzaamheid.

Anekdote dierendag

Dierendag. 

'Bomproof' 

Als je zoals ik, al zolang je je kan herinneren altijd pijn hebt en erg moe bent, dan denk je eigenlijk dat dit normaal is. Je gaat er automatisch van uit dat iedereen dit heeft en dat het zo hoort.

Al heel lang is lopen erg lastig voor mij. De pijn die daarbij komt kijken is niet mis. Naast de pijn in veel gewrichten, speelt uitputting ook een hele grote rol. Mijn knieën en voeten zijn vaak erg opgezwollen, mijn bekken/heupen en rug doen zoveel pijn dat ik in bed beland als ik teveel gelopen heb.

Zonder afscheid..

Het is een tijdje rustig op mijn site. Dit heeft te maken met het toch nog onverwachte overlijden van mijn halfbroer. 2 maanden geleden kreeg hij de slechte boodschap van zijn artsen dat hij nog maar 3-6 maanden te leven zou hebben. Dit zijn er maar 2 mogen worden. 

Vandaag kreeg ik te horen van de reumatoloog dat ik toch het Ehlers danlos syndroom heb. Sowieso het hypermobiele type. Wel moet ik voor verder onderzoek naar de cardioloog. Mede omdat mijn hart al langere tijd steeds overslaat. En ook omdat ik vorige week een aantal uren op de hap heb doorgebracht vanwege te hoge hartslag.

Omschrijving foto: 

Het verraderlijke van chronisch ziek zijn

December, de maand waarin mijn gedachten automatisch teruggaan naar de grote dingen die ik in het afgelopen jaar heb meegemaakt. December is de steeds terugkerende meest emotionele maand van het jaar. Normaalgesproken is dit al een emotionele maand, maar zeker in een jaar waarin er weer afscheid genomen moest worden van geliefden. Of in een andere zin afscheid genomen moest worden.

Smeerpoetserij

Onwetendheid of eigenwijsheid?

Diepe druk geven en ontspannen liggen. Lijkt wel of hij hier glimlacht

Positie(f)

Gouden liefde

Rouwen zonder sterfgeval

Trots

15 maart 2018 - 15 maart 2023

Heel vaak krijg ik opmerkingen zoals: *Ik vind je een kanjer. *Ik vind het zo knap dat je positief kan zijn ondanks alles waarmee je te dealen hebt.*Je bent een doorzetter*Je bent een voorbeeld voor mij*Ik vind je sterk

Samen slapengaan

1 van de vele dingen die veranderd zijn sinds ik chronisch ziek ben, is de manier waarop ik mij kleed

Muziekfestival

15 jaar Bultersmekke Assistancedogs

Daar ben ik weer. En misschien dat velen van jullie wel afhaken om de blogs te lezen, omdat deze voornamelijk uit maar 2 onderwerpen bestaan. Mijn hulphond, en chronisch ziek zijn. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen dat mensen zoiets hebben van: dat hoef ik allemaal niet te lezen hoor. Maar het is mijn realiteit en deze 2 dingen beheersen mijn leven nu eenmaal. Vandaar dat deze 2 onderwerpen steeds de terugkerende onderwerpen in mijn blogs zijn.

Vrijheid

Hulpmiddelen trammelant en meer

Zondag 10 september is het 'world suïcide prevention day' ( wereld suïcide preventie dag). In de week vanaf maandag 4 september wordt hier extra aandacht voor gevraagd. 

Het is deze week weer de week tegen het pesten. Iets waar ik helaas veel mee te maken heb gehad in mijn leven. 

Heel eerlijk gezegd, weet ik niet zo goed hoe ik deze blog moet beginnen. Dus ik begin maar gewoon met typen. 

Gehoorproblemen

Hersenspinsels

Wanneer je minder goed nieuws krijgt, wil je even huilen, schreeuwen, boos zijn, wordt je vanzelf toch ook wel verdrietig, voel je je verslagen, teleurgesteld en de hele mikmak

Deze keer wil ik het hebben over een zwaar en beladen onderwerp, namelijk: achterblijven na suïcide/zelfdoding.

Stukje verwerking?? 

Vannacht ben ik weer terug in de nacht van 13 jaar geleden.

15 jaar geleden werd er een heel bijzondere puppy geboren bij een fokker in Leusden. Maar dit wist hij zelf toen nog niet...

Weer 2 hulpmiddelen in korte tijd

Foto beschrijving: raam van mijn achterdeur met daarop posters geplakt. Op de posters staan fotos van assistentiehonden. Op de bovenste poster: verknal mij niet door jouw vuurwerk! In het midden een foto van een blonde labrador assistentiehond die overdwars staat met zijn tuigje aan en eronder fotos van aangestoken vuurwerk. Op de onderste poster: een assistentiehond moet ook in de feestmaand naar buiten. In het midden een foto van een blonde en zwarte labrador die met hun tuigjes aan de camera inkijken. Eronder: maak mij niet BANG door vuurwerk. 

Vandaag was het dan zover.. de elektrische rolstoel werd geleverd. En het is een heel rare periode zo voor mij! Ik zag er zo tegenop om die overstap te moeten gaan maken ondanks dit eigenlijk al veel langer nodig was. Maar toen de aanvraag eenmaal gedaan was en de goedkeuring afgegeven was, begon ik er ook steeds meer naar uit te kijken. 

Fotobeschrijving: links staat een stapel houten blokjes op elkaar, die met elkaar van boven naar beneden het woord: love vormen. Links ertegenaan staat een rood hart. Joyca zit er rechts naast met zijn staart onder de blokjes, en er is een gouden fotolijst omheen gezet. Bovenin nog een slinger met lichtjes

Geliefd.

Joyca kijkt de tunnel/grot in waar de rode lamp aan staat

Vandaag gaan mijn gedachten extra terug naar 14 jaar geleden.