Vuurwerk

Gepubliceerd op 11 december 2024 om 14:14

Foto beschrijving: raam van mijn achterdeur met daarop posters geplakt. Op de posters staan fotos van assistentiehonden. Op de bovenste poster: verknal mij niet door jouw vuurwerk! In het midden een foto van een blonde labrador assistentiehond die overdwars staat met zijn tuigje aan en eronder fotos van aangestoken vuurwerk. Op de onderste poster: een assistentiehond moet ook in de feestmaand naar buiten. In het midden een foto van een blonde en zwarte labrador die met hun tuigjes aan de camera inkijken. Eronder: maak mij niet BANG door vuurwerk. 

Onder de poster is Joyca zn kop te zien die achter de deur staat


Zo, de posters hangen weer op mijn achterdeur. 

Ik kan het niet vaak genoeg benadrukken :steek vuurwerk alleen af op de daarvoor toegestane tijden!

Dan kunnen wij als assistentiehondgebruikers onze honden daarop trainen, en is de kans een gigantisch stuk kleiner dat een assistentiehond zodanig getraumatiseerd raakt, dat deze zijn/haar taken als assistentiehond niet meer kan uitvoeren en afgekeurd moet worden. 

 

Want dit is nu helaas de realiteit dat er haast jaarlijks wel assistentiehonden moeten worden afgekeurd doordat ze getraumatiseerd zijn geraakt door vuurwerk wat wordt afgestoken buiten de toegestane tijd om, en ze hun baasjes niet meer kunnen helpen hierdoor. 

 

Niet alleen voor assistentiehonden is deze tijd een erg spannende tijd. Wat denk je van al die oorlogsveteranen die tijdens hun werk in oorlogsgebied PTSS hebben opgelopen? 

 

Ook voor hen is deze periode een hel. Door het afsteken van vuurwerk en al die illegale bommen, kan zo iemand weer helemaal terug in de tijd gaan en herbeleven ze hele nare dingen door die ene knal. 

 

Voor hen zou het ook fijn zijn als er buiten de toegestane tijden geen vuurwerk meer zou worden afgestoken. Die paar uur dat het wél is toegestaan kunnen ze desnoods met behulp van extra medicatie nog wel handelen, al is het ook op die momenten al erg zwaar voor ze. 

 

En natuurlijk voor al die mensen en dieren die angst hebben voor vuurwerk.

 

Een beetje meer rekening houden met elkaar zou best mogen. Het is echt niet zo dat ik mensen die van vuurwerk kunnen genieten dat wil onthouden, en ik ben heus niet tegen vuurwerk. Zolang het maar legaal vuurwerk is en wordt afgestoken binnen de bepaalde tijden die hiervoor zijn toegestaan. 

 

Zo helpen degenen die van vuurwerk houden, degenen die er door verschillende redenen angst voor hebben, en zullen degenen die er angst voor hebben er ook minder moeite mee hebben dan hoe het nu gaat. 

 

Assistentiehonden zijn prima te trainen om met vuurwerk knallen om te gaan, maar al die illegale bommen die compleet willekeurig af worden gestoken maken het wel erg moeilijk. 

 

Tot vorig jaar had mijn assistentiehond Joyca nergens last van, was zelfs nieuwsgierig naar die knallen die hij hoorde. Op een avond toen er allemaal activiteiten waren voor de N8VDN8 en ik vanaf een vriendin naar huis reed met de scootmobiel, besloten een stel onverlaten om middenin een mensenmassa waaronder ook kleine kinderen in kinderwagens, een zwaar illegaal vuurwerk te laten ontploffen vlakbij ons. 

 

Ik raakte hierdoor in dissociatie en Joyca was er zo erg van geschrokken, dat hij zat te trillen als een rietje en erg zat te piepen. Ik raakte terug in de tijd en herbeleefde vuurwerktrauma's. 

Doordat Joyca bleef piepen en mij aanraakte, kwam ik uiteindelijk weer in het hier en nu en wilde ik in blinde paniek weg uit die mensenmassa vandaan en ver weg bij eventueel nog meer zulk zwaar vuurwerk. 

 

Toen we eenmaal op een rustigere plek waren, ben ik gestopt om een poging te doen om ons beiden weer te kalmeren. Dit lukt bij Joyca wel, maar bij mezelf niet. Heb die nacht amper kunnen slapen doordat ik heftige nachtmerries kreeg en zo erg lag te trillen dat ik niet in slaap kwam, ondanks dubbele dosis slaapmedicatie.

 

Als Joyca nu vuurwerkknallen hoort, kijkt hij eerst naar mij. En als ik er niet op reageer wat ik hard probeer, is het voor hem goed en gaat hij door met waar hij op dat moment mee bezig was. 

 

Mijn grote angst is toch dat het een keer zodanig misgaat met vuurwerk dat hij getraumatiseerd raakt, en zijn werk niet meer goed kan uitvoeren.

 

Dit heb ik in 2013 meegemaakt met Baloo. Door een zelfgemaakte vuurwerkbom die vlak voor ons appartementje afging. 

 

Sinds die ene keiharde dreun waar de ramen en de grond van trilden, was Baloo zo angstig van vuurwerk geworden, dat hij snel in paniek raakte en hierdoor zijn taken met name buitenshuis niet zo goed kon uitvoeren wanneer er vuurwerk werd afgestoken. 

 

Jarenlang was het een gevecht om hem rond oud&nieuw mee naar buiten te krijgen om zn behoeftes te doen, en zaten wij met oud&nieuw met een zwaar gestresste hond. Dit eiste zoveel energie ook van mij dat ik heel lang niet heb kunnen genieten van de decemberperiode omdat ik zo op was als het eindelijk kerst en oud&nieuw was.

 

Ik heb Baloo in de jaren die volgden wel wat kunnen ondersteunen met vrij verkrijgbare rustgevende middelen. 

 

In 2018 merkte ik op dat de toen 11 maanden jonge Joyca, Baloo kon kalmeren toen hij zo gestresst was. Dit was erg mooi om te zien en mee te maken. 

 

Baloo werd toen hij ouder werd, eerst slechthorend en vervolgens zo goed als doof. Dit was wat vuurwerk betrof echt een hele grote zegen voor hem. Sinds die tijd ging hij ontspannen de vuurwerk periode in en kwam hij oud&nieuw grotendeels ontspannen en slapend door. 

 

Mijn hoop is dat degenen die vuurwerk afsteken buiten de afgesproken tijden, na gaan denken over wat de enorme gevolgen kunnen zijn voor assistentiehonden en hun baasjes en de impact die het zou kunnen hebben op hun leven wanneer een assistentiehond afgekeurt moet worden vanwege een vuurwerktrauma. 

 

Al ben ik me ervan bewust dat deze hoop helaas ijdele hoop zal blijven, toch wil ik bij deze een oproep doen om meer rekening met elkaar te houden. Zodat wij als assistentiehondgebruikers ons leven op een manier kunnen leven die werkbaar is voor zowel onszelf als onze assistentiehonden. 

 

 

Dankjulliewel alvast namens onze honden!! 

 


Reactie plaatsen

Reacties

Mieke van der Doef
een jaar geleden

Top geschreven. Lucci is, toen hij 2 was, in paniek geraakt van een bom tegen het raam.
Daarom heb ik dit jaar besloten weg te gaan rond oud en nieuw. Helaas is Lucci er niet meer en ik hoef ook niet meer naar mijn vader. Maar ik ga toch weg met Rumba.
Je kan in Nijmegen bijna niet ontsnappen aan het geweld van illegaal vuurwerk. En de politie deed nagenoeg niets.
Ik wens jou en Joyca een paar goede weken 💜

Dianne
een jaar geleden

Vreselijk Mieke, ik snap je helemaal dat je weggaat dan hoor!! Je moet dat niet nog eens hebben met Rumba😢 ik ben met die dagen ook niet thuis, hier is veel meer vuurwerk dan bij ouders.. ik wens jullie ook goede weken toe, hoe zwaar en verdrietig ze ook zijn voor jou.. veel liefs❤️