Avonturen

Joyca kijkt de tunnel/grot in waar de rode lamp aan staat

Ondanks ik nog maar net een weekje terug was uit de ziekenhuisopname, besloot ik mijn vakantie door te laten gaan.

Een lieve vriendin is mee om me te helpen waar nodig, en natuurlijk ook voor de gezelligheid.

Vandaag was het een, nou ja laat ik maar zeggen bijzondere dag vol avonturen..

Het begon vanmorgen al met de eerste ronde van Joyca. Ik besloot om even stukje bos in te rijden tegenover de receptie van het vakantiepark.

Daar komt een vrouw me tegemoet lopen met een hondenriem in haar hand en haar hond los van de riem. 

We begroeten elkaar met goedemorgen, en ze vroeg: heb jij misschien toevallig een fietssleutel ge... Ze stopt abrupt met praten terwijl ze richting mijn voeten op de voetenplaten kijkt, dus ik volg haar blik. Ligt er precies voor waar ik gestopt was haar verloren fietssleutel.

Zegt ze: nou ja.. daar is hij dus, heel erg bedankt dat je hem gevonden hebt!! 

Dus wij lachen want ze had me aan zien komen rijden en met dat ze me aanspreekt stopte ik en ze had hem zelf als eerste zien liggen.

Ik kon haar meteen vragen of het daar losloopgebied was, en dit blijkt idd een klein stukje bos waar honden even lekker los mogen spelen, dus Joyca lekker gespeeld nog.

Toen ik net weer bij het huisje was, kwamen 2 lieve vriendinnen die ook nu op dit vakantiepark zitten, een bakje koffie drinken bij ons met wat lekkers erbij. Was erg gezellig🥰

Na de lunch spraken we af dat mijn vriendin even ging rusten en dat we erna naar een bomenmuseum zouden gaan. Ik besloot met Joyca op pad te gaan terwijl zij ging rusten op het park. Er is een soort van tunneltje/grot waar ik heen wilde. Dus ik daar naar beneden gereden. 

Dit ging prima, er brand een rood licht in de grot en Joyca dacht dat er dieren in zaten doordat er spijlen voor zitten, dus die vond het erg interessant. 

Toen weer terug omhoog. Althans dat was de bedoeling. Eerst vooruit geprobeerd dat ging, een piepklein stukje dan. Toen was het zzzzzzztttt en ja hoor, stond de elro vast. Terug naar beneden ging wel weer.

Daar gekeerd en poging 2 was achteruit omhoog rijden. Nog een kleiner stukje voor ik weer vaststond.

Poging 3 uit de rolstoel en ernaast lopen om hem naar boven te kunnen rijden, je raadt het vast al.. weeeer vast. 

Erna nog een paar pogingen en tegelijkertijd met mn andere hand tegen de elro geduwd. En na veel inspanning is hij dan op het gras terecht gekomen

Ik had dus totaal niet door dat het mul zand was daar toen ik naar beneden reed🙈

Ik besloot de weg te volgen en kwam toen uit bij, wat ik dacht een smal bospaadje. Dus ik erin gereden en na een tijdje ontdekte ik dat dit een soort van mountainbike pad is ofzo, maar goed toch even stukje doorgereden en toen kon ik via dezelfde route weer terug naar ons huisje rijden. 

Toen naar het bomenmuseum. Ik had Google maps aangezet voor de route en de telefoon in het telefoontasje op mn armleuning gestopt. 

Wij waren nog in het weggetje vanaf het huisje en Joyca moest even plassen. Dus wij gestopt en aan de overkant van de weg waren bouwvakkers bezig bij een huisje in aanbouw. Vriendin stond half voor mij met haar hondje in de fietsmand achterop haar leenfiets. Het was zo'n mooi plaatje wat ik graag wilde vastleggen. Dus ik pak naar mijn borst omdat ik mijn telefoon altijd met een koord om mijn nek heb hangen.

Geen telefoon... Dus ik zeg tegen mijn vriendin: oh nee.. ik ben mijn telefoon vergeten. Dus zij zegt: ik fiets wel even terug. Weet je waar hij ligt? Ik een aantal plekken genoemd waar hij zou kunnen liggen. Ik zat al een aardig poosje te wachten, Joyca netjes naast me gaan liggen en ik kijk een beetje om me heen.

Toen ik richting de bouwvakkers keek, zie ik ineens vanuit mijn ooghoek Google maps aanstaan op mijn telefoon die dus al die tijd al dichterbij was dan ik dacht. Dus ik gierde het uit van het lachen en die bouwvakkers keken echt zo van: nou, ik weet niet wat die mankeert🤣🤣🤣

Dus ik die telefoon eruit gepakt en vriendin gebeld. En met dat ze oppakt beseft ze ook dat ik google maps al had aangezet en de telefoon in dat telefoontasje had gedaan. Echt weer zo'n actie voor mij.. zeker nu met die ophoging van medicatie doe ik hele vage dingen😅

Toen naar dat bomenmuseum geweest. Echt mijn ogen uitgekeken, wat prachtig daar. Zoveel rododendrons in verschillende kleuren vol in de bloei, mini rododendrons waarvan we het bestaan niet eens wisten. En zoveel andere prachtige struiken en bomen! 

Erna wilden we via een andere route terug naar het huisje rijden. Dus zodra we rechts een weggetje in konden, dit gedaan. We mochten niet rechtdoor omdat het een wandelroute over een landgoed was, dus wij linksaf gegaan. Bleek het alleen een grote U bocht te zijn met allemaal grote villa's en kwamen we weer op dezelfde weg uit.

Toen een volgende weg in naar rechts. Het eerste stuk ging prima, toen een soort weg met kiezelstenen maar wel goed begaanbaar. Dit ging over in een weg met kiezelstenen en grotere stenen maar ook steeds meer diepe kuilen. 

Dus ik achter vriendin aan die me steeds zei: hier een beetje meer rechts aanhouden, nu juist meer links aanhouden en nu echt voorzichtig door het midden en zo ging dit misschien wel een kilometer of zelfs meer door tot we uiteindelijk bij de doorgaande weg kwamen waar het park ook aan grenst. 

Er was een soort hekwerk als extra in en uitgang. Dus we besloten te proberen of we daar doorheen konden.

Ik in de achteruit in een soort sluis want er zat een deur die je heen en weer kon bewegen. Gekanteld lukte dit niet dus toen recht gezet en de voetensteunen omhoog en zij even Joyca vastgehouden en zo kwam ik op een kampeerterrein van het park. 

Toen zij met de fiets. Die paste er niet in, toen achteruit erin, paste nog niet. Dus ik zei: eigenlijk zou je hem moeten laten steigeren met het voorwiel echt omhoog. Dus ik haar hondje vastgehouden en zij eerst vooruit erin fietswiel omhoog maar dat ging niet.

Toen achteruit fiets erin en voorwiel omhoog en toen ging de deur al een stuk verder. Maar ik zag dat haar voorwiel net niet paste, dus gezegd dat ze haar stuur een kwartslag moest draaien en toen lukte het uiteindelijk wel. 

Echt, we maken wat mee hier met elkaar

🤣🤣🤣

Ben heel dankbaar dat ik de vakantie door kan laten gaan met extra hulp van mijn vriendin! En in een huisje die nog beter is aangepast dan mijn appartementje thuis. Dankbaar ook dat de pijnstilling goed zn werk doet en ik weer wat meer kan. 

Staan, lopen en op een gewone stoel zitten zorgen nog steeds voor extra pijn, al probeer ik dit wel langzaamaan wat op te bouwen. Maar als je ziet dat ik begin vorige week alleen nog maar op de buik kon liggen in het ziekenhuis, is dit behoorlijk winst!

Ik kan me goed redden, dankzij de hulp van mijn vriendin en ook doordat ik veel vanuit de elro kan doen hier. Zo fijn! 

Joyca zit op een grote kei

Joyca en sheltie Lobke wachtend bij de fietsenstalling bij het bomenmuseum. 

Joyca voor een knalroze mini rododendron

Joyca voor de knalroze rododendron

Ik in de elro en Joyca naast mij onder een boom met hangende bladeren. We moesten een soort tunneltje onderdoor bestaande uit de hangende takken met bladeren van deze boom