Bijzondere puppy

Gepubliceerd op 17 augustus 2024 om 02:20

15 jaar geleden werd er een heel bijzondere puppy geboren bij een fokker in Leusden.
Maar dit wist hij zelf toen nog niet...

 

Toen hij oud genoeg was om bij zijn moeder en broertjes en zusjes weg te gaan, mocht hij verhuizen vanaf de fokker naar zijn eerste kopers.
Deze behandelden de heel bijzondere puppy alsof hij helemaal niks waard was. Ze gingen op een manier met hem om die totaal niet gewenst was.



Hij was nog maar een jonge puppy toen hij daar kwam wonen, en puppy's vragen nu eenmaal veel tijd en aandacht.

 

Zijn eerste kopers deden totaal geen moeite voor hem en behandelden hem erg slecht.
Zo werd hij nooit uitgelaten en moest hij maar op een balkonnetje zijn behoeftes doen.

 

Maar dit was nog lang niet het ergste wat er gebeurde, want hij werd ook hard geslagen door ze.
De bijzondere puppy voelde zich er niet thuis en werd erg bang voor zijn eerste kopers, en voor harde geluiden en dingen die in zijn buurt kwamen welke onverwachte bewegingen maakten.

 

Toen de fokker uiteindelijk een huisbezoek bracht aan zijn eerste kopers, was hij dan ook enorm blij om hen weer te zien. En zodra de fokkers zagen en hoorden dat het niet goed met hem ging, namen ze de bijzondere puppy weer mee terug naar hen thuis, en zeiden ze tegen hem dat hij nooit meer naar zijn eerste kopers terug hoefde te verhuizen. De bijzondere puppy kon zijn kleine flapoortjes haast niet geloven. Meenden ze dit nou echt? En heel voorzichtig aan was hij vanbinnen toch stiekem wel blij, maar hij liet dit niet merken aan de fokkers.

 

Nadat de fokkers de bijzondere puppy een tijdje rust hadden gegeven welke hij heel hard nodig had na alles wat hem was overkomen in de weken dat hij bij zijn eerste kopers woonde, ging de fokker welke ook nog eens een soort van leraar voor hondjes was eens kijken hoe goed de bijzondere puppy kon luisteren naar mensen.

 

Dit bleek hij best goed te kunnen. De fokkers vertelden hem dat een broertje en een zusje van hem naar heel lieve baasjes waren verhuisd welke met hen samen bij een heel speciale school voor honden op les gingen.

 

Bij deze heel speciale school zouden ze gaan leren om hun baasjes heel goed te kunnen gaan helpen wanneer ze wat ouder zouden zijn. En dat ze dan overal met hun baasjes mee naartoe zouden mogen.

 

Ze mochten zelfs op plekken komen waar andere hondjes niet mochten komen omdat zij geen les kregen van deze heel speciale hondenschool.

 

De fokkers vertelden tegen de bijzondere puppy dat ze contact hadden gezocht met deze heel speciale hondenschool en ze daar verteld hadden over wat hem was overkomen en dat ze ervan overtuigd waren dat deze bijzondere puppy, heel goed iemand zou kunnen gaan helpen die dit nodig zou hebben.

 

De heel speciale hondenschool dacht dat de fokkers hierin misschien weleens gelijk zouden kunnen hebben, en hadden geregeld dat de bijzondere puppy tijdelijk bij een heel lief meisje zou mogen gaan logeren.

 

Dit meisje zou hem dan eerst gaan helpen om wat meer tot rust te komen, en als de bijzondere puppy zich voldoende hersteld zou hebben dan ging zij met hem samen kijken waar hij bang voor was geworden door zijn eerste kopers en proberen zijn angst wat weg te kunnen nemen en erna zou ze hem alvast wat kleine dingetjes gaan leren zoals het meelopen aan een riem, buiten op het gras leren plassen en poepen en nog meer kleine dingetjes.

 

De fokkers vroegen aan de bijzondere puppy hoe hij het zou vinden als dit plan door zou gaan. De puppy wist van blijdschap niet zo goed wat hij moest doen, en ging de fokkers daarom maar likjes geven om hen te laten merken dat hij heel blij was met deze beslissing.

 

En hij vertelde hen dat hij heel erg goed zijn best zou gaan doen om dingen te gaan leren, zodat hij als hij groot zou zijn, zijn baasje goed zou kunnen helpen.

 

De fokkers vertelden nog eens tegen hem hoe een bijzondere puppy hij was, want bij de speciale hondenschool mogen normaalgesproken nooit puppy's al komen logeren nog voor ze een eigen baasje hebben en welke de puppy dan zou gaan leren helpen met alles wat ze nodig hebben.

 

De bijzondere puppy voelde zich stiekem heel erg speciaal. Hij kon zijn kleine flapoortjes eigenlijk niet geloven. Was hij dan echt zo'n bijzondere puppy? Maar waarom gingen zijn eerste kopers dan op zo'n slechte manier met hem om?
Hij schudde zich maar eens uit, hij werd zo verdrietig toen hij terugdacht aan zijn eerste kopers en aan alle harde klappen die hij van hen gehad had toen hij bij hen woonde..

 

Zo gezegd, zo gedaan. Op een dag ging de bijzondere puppy mee in een auto en ging hij bij dat lieve meisje wonen die hem zou gaan helpen.

 

De bijzondere puppy deed in de weken die volgden, extra goed zijn best. En hij leerde al heel veel dingetjes van het meisje. Hij was zelfs al een beetje minder bang geworden, al vond hij bepaalde dingen nog steeds wel erg spannend.

 

De meneer die ook een baas was van de speciale hondenschool, kwam de bijzondere puppy ook steeds ophalen wanneer hij bij mensen thuis op bezoek ging, welke goed de hulp van een bijzondere hond konden gebruiken.

 

Toch liet de bijzondere puppy nog niet meteen merken dat hij 1 van hen zou willen gaan leren helpen. Tot die ene keer..

 

Hij mocht weer mee op pad met deze meneer en dit keer kwam hij bij een heel stil en verlegen meisje op bezoek welke ook een lieve rode kat had. Die kat had de bijzondere puppy al zien zitten toen hij de woonkamer binnenkwam.

 

De meneer praatte over heel veel dingen met het meisje en met haar vader en moeder. Hij vroeg aan het meisje ook waarmee de bijzondere hond haar zou kunnen gaan helpen.

 

De bijzondere puppy merkte aan het meisje dat ze zich opeens erg verdrietig ging voelen toen er over moeilijke dingen gepraat werd welke het meisje allemaal had meegemaakt in haar leven.

 

En de bijzondere puppy hoorde dat zij net zoals hijzelf een heel verdrietige tijd had meegemaakt. En zodra hij dit hoorde en merkte dat het meisje erg verdrietig werd, besloot hij om haar te gaan troosten en sprong hij met zijn voorpootjes zo op haar schoot.

 

Het meisje moest erg lachen om de bijzondere puppy, en vond het fijn dat hij zo bij haar even op schoot sprong. Maar ze moest de bijzondere puppy naar de grond sturen van de meneer, omdat hij niet zomaar zonder reden bij haar op schoot mocht springen.

 

Ze durfde niet tegen de meneer te vertellen dat de puppy een reden had om bij haar op schoot te springen. En de puppy wist even niet wat hij moest doen om duidelijk te maken aan de meneer dat het meisje hem echt even nodig had.

 

Ze praatten weer verder en toen het opnieuw over heel moeilijke en verdrietige dingen ging, keek de puppy eens rond wat hij dit keer kon doen om duidelijk te maken aan de meneer en aan het meisje dat hij echt wist dat ze zo verdrietig was.

 

Tot hij ineens een soort van zacht vierkantje op de deur zag zitten, een stootkussentje waardoor de deur niet hard tegen meubels aan kon komen. Hij had bij dat lieve meisje al geleerd dat hij op een knopje kon duwen wanneer iemand zijn hulp nodig had. En hij dacht dat dit vast wel duidelijk genoeg zou zijn.

 

En hij liep naar de deur toe en sloeg met zijn pootje tegen het kussentje aan, steeds weer opnieuw. Toen bedacht de meneer van de speciale hondenschool zich dat de bijzondere puppy had geleerd om op een knop te duwen wanneer het niet goed ging met iemand.

 

De meneer vroeg aan het meisje of het wel goed met haar ging. En toen ze hem op dat moment wel eerlijk vertelde dat ze erg verdrietig was, begreep de meneer dat de bijzondere puppy haar had willen helpen. Hij vroeg aan haar hoe het met haar ging toen de puppy op schoot was gesprongen, en toen ze hem vertelde dat het toen ook niet zo goed met haar ging wist de meneer zeker dat de bijzondere puppy hem liet weten dat hij het meisje wel zou willen gaan leren helpen.

 

En vanaf hij weer terug thuis was, mailde hij met het meisje en vroeg hij haar of ze de bijzondere puppy een kans wilde geven om haar te gaan leren helpen, omdat hij gezien had dat de puppy dit zelf wel heel graag zou willen.

 

Enkele weken later werd er afgesproken dat de bijzondere puppy een aantal nachten bij het meisje zou komen logeren. En dit ging zo goed dat de bijzondere puppy meteen bij haar mocht blijven wonen.

 

Vanaf toen kregen het meisje en de bijzondere puppy les van de meneer van de speciale hondenschool. En zo leerde de puppy steeds beter hoe hij het meisje kon helpen.

 

Ondanks de bijzondere puppy hard zijn best deed om nieuwe dingen te leren, kon hij best weleens ondeugend zijn. Dit vond het meisje best wel moeilijk. Maar de meneer vertelde haar dat het er allemaal bij hoorde.

 

De bijzondere puppy groeide op en samen leerden ze heel erg veel. Doordat de puppy in haar leven kwam moest het meisje wie nooit alleen naar buiten durfde te gaan omdat ze daar nare dingen had meegemaakt, toch gaan leren om samen met de bijzondere puppy weer naar buiten te gaan.

 

En ze leerde uiteindelijk zelfs om met de bus en de trein te gaan reizen en boodschappen te doen. En op een dag konden het meisje en de bijzondere hond samen in een huis gaan wonen zonder dat daar nog meer andere mensen woonden, net als op de plekken waar ze tot dan toe gewoond had.

 

Zo hebben het meisje en de bijzondere hond welke een hulphond wordt genoemd, samen zoveel van elkaar geleerd. Het meisje hielp de hond wanneer deze bang was, en andersom hielp de hond het meisje ook wanneer zij bang was of verdrietig. Maar ook leerde de bijzondere hond om spullen op te rapen voor het meisje, het meisje helpen uitkleden en nog heel veel meer dingen.

 

Zo kon de bijzondere hond voorkomen dat het meisje zoveel pijn zou hebben en te moe zou worden dat ze niet goed voor de hond zou kunnen zorgen. Doordat de hond haar zo goed hielp met alles, kon het meisje ook heel goed voor de hond zorgen.

 

Dat meisje, dat ben ik. En die hele bijzondere hond was Baloo.

 

Vandaag 15 jaar geleden werd Baloo in Leusden geboren. En waar zijn eerste kopers hem behandelden alsof hij waardeloos was, bleek hij het leven van mij weer waardevol te kunnen maken en is hij voor mij van onschatbare waarde gebleken.

 

Het heeft zo moeten zijn dat zowel ikzelf als Baloo door een hele hoop ellende heen hebben moeten gaan zodat wij elkaar tot steun zouden kunnen zijn.

 

Ik hielp hem, en hij hielp mij. Dankzij de komst van Baloo kon ik mijn leven compleet veranderen. Waar mensen mij niet konden helpen, bleek Baloo dit wèl te kunnen. En zo dankzij Baloo kreeg ik een waardevol leven.

 

Elke dag ben en blijf ik hem enorm dankbaar voor alles wat hij voor mij heeft kunnen betekenen. Een heel bijzondere golden retriever, welke voorgoed in mijn hart verder leeft. Hij zal nooit vergeten worden!

 


Reactie plaatsen

Reacties

Mieke van der Doef
een jaar geleden

Wat een prachtig verhaal!
Liefs Mieke

Dianne
een jaar geleden

Dankjewel Mieke🄰